Dla wyjaśnienia tej coraz bardziej powszechnej praktyki (wspólnego pożycia bez ślubu), należy przedstawić naukę Pisma Świętego w tej sprawie. Zastosujemy tu zasadę wyjaśniania Pisma Pismem, a dla rozwiązania problemu posłużymy się nie jednym wersem Pisma, lecz ukażemy sprawę w kontekście wielu wypowiedzi:
1. Małżeństwo i płeć:
Bóg powołał małżeństwo w porządku Stworzenia. Jest ono jego wolą i pomysłem: „Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam; uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc.” (Rdz 2:18). Małżeństwo to dożywotni związek (Mt 19:6), „ … dopóki was śmierć nie rozłączy”. Przy zakładaniu małżeństwa Bóg powiedział: „Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem.” (Rdz 2:24).
Stanie się jednym ciałem nie oznacza jedynie relacji seksualnej. Obejmuje całego człowieka, czyli ciało, duszę i ducha. Dwoje ludzi, o różnych dotąd drogach życiowych, rozpoczyna wspólną ścieżkę. Mają być jednością w odczuwaniu i myśleniu, w związku duszy i ciała. Płeć jest darem Bożym, a małżeńskie stosunki seksualne służą zarówno prokreacji jak satysfakcji i radości małżonków.
- „Nie unikajcie jedno drugiego, chyba że na pewien czas, za obopólną zgodą, by oddać się modlitwie” (1 Kor 7:5).
- „Niech źródło twe świętym zostanie, znajduj radość w żonie młodości! Przemiła to łania i wdzięczna kozica, jej piersią upajaj się zawsze.” (Prz 5:18-19).
- „Używaj życia z niewiastą którąś ukochał.” (Koh 9,9).
Biblia pokazuje, jak powinno wyglądać prawidłowe pożycie seksualne.
Odcina się zarówno od pruderii (Pnp 4), jak seksualnej perwersji (Jr 5:8);
Warunkami niezbędnymi dla pięknej relacji seksualnej są: miłość, wzajemna troska i szacunek (Kol 3:19; 1P 3:7).
2. Rodzina i gmina chrześcijańska są dziełem Boga:
W społecznościach świata występują różne formy zorganizowania. Wśród nich głównymi są rodzina, gmina chrześcijańska i państwo (Rz 13:1-7), ustanowione zostały z woli Bożej. Gmina chrześcijańska i rodzina pochodzą od Boga – nie są w żadnym wypadku wynalazkiem ludzi.
Dlatego i rodzina i gmina chrześcijańska są w bezbożnym świecie atakowane (1Tm 4:3; Obj 2:9). Od momentu stworzenia świata nie istnieje żadna ludzka kultura bez instytucji małżeństwa. Małżeństwo się nie przeżyło i pomimo wrogich prądów i ludzkich błędów przetrwa, gdyż utworzone zostało jako wyraz ojcowskiej pieczy Boga nad człowiekiem. Również gmina chrześcijańska, zgodnie z obietnicą Chrystusa, nigdy nie zostanie pokonana przed bramy piekielne.
3. Małżeństwo to podobieństwo (porównanie):
Biblia porównuje często wiarę i stosunek pomiędzy Bogiem a człowiekiem do najbardziej intymnego stosunku zaufania, jaki tylko jest możliwy, do małżeństwa. „Bo jak młodzieniec poślubia dziewicę, … i jak oblubieniec weseli się z oblubienicy, tak Bóg twój tobą się raduje.” (Iz 62:5). Dlatego też małżeństwo traktowane jest jako porównanie ze stosunkiem Chrystusa do gminy chrześcijańskiej (greckie mystaerion = tajemnica):
„… bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie, …[tak też] mężowie powinni miłować swoje żony.” (Ef 5:25+28). O tej analogii mówi nam Ewangelia, że: „Tajemnica to wielka” (Ef 5:32). Już z samego porównania małżeństwa z wiecznym związkiem z Chrystusem można wywnioskować, że małżeństwo jest związkiem na całe życie. Każde rozwiedzione małżeństwo jest zniekształceniem wizerunku Boga i zakłóca wielkie podobieństwo. Stosunek Chrystusa do rozwodu jest również jednoznaczny (Mt 19:6-9).
4. Rozpusta jako podobieństwo (porównanie):
Jak małżeństwo żyjące w miłości i wierności jest obrazem stosunku Boga do swego ludu, w podobny sposób Biblia ukazuje w podobieństwie odejście od Boga i bałwochwalstwo. Zdrada Boga jest podobna do zdrady małżeńskiej i rozpusty:
- „Czy widziałeś, co zrobiła Izrael-Odstępczyni? Chodziła na każdą wysoką górę i pod każde zielone drzewo i uprawiała tam nierząd. Przez lekkomyślność swoją stała się cudzołożnicą i zbezcześciła ziemię, czyniąc nierząd z kamieniem i drzewem.” (Jr 3:6+9).
- „Ach, twoje cudzołóstwa i twoje rżenie, twoja haniebna rozwiązłość! Na wyżynach i na polach widziałem twoje obrzydliwości.” (Jr 13:27).
5. Co to jest rozpusta?
Dla słów rozpusta i nierząd znajdujemy w Nowym Testamencie tylko jedno słowo (greckie pornea), które odnajdujemy w późniejszym słowie pornografia. Słowo nierząd (greckie pornos) używane jest w Nowym Testamencie nieraz również przy określeniu zdrady małżeńskiej lub homoseksualizmu (np. 1Kor 6:18), z drugiej jednak strony, jako pojęcie ogólne, obejmujące każdą inną formę zaspokojenia popędu seksualnego poza ustalonym przez Boga małżeństwem (np. 1Kor 6:18; 1Tes 4:3).
Należą tu:
- przedmałżeńskie związki seksualne (Pwt 22:28)
- intymny związek z kobietą inną niż własna żona (Kap 18,20; Jr 5:8-9; Mt 5:32)
- homoseksualizm (Rdz 19:5; Rz 1:26-27; 1Tm 1:10)
- kazirodztwo (1 Kor 5:1)
- stosunki płciowe ze zwierzętami (Kap 18:23).
Ci, którzy uprawiają rozpustę (nierząd), są surowo przez Boga osądzeni
- „Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani rozwięźli, ani mężczyźni współżyjący ze sobą … nie odziedziczą królestwa Bożego.” (1 Kor 6:9-10).
- „…rozpustników i cudzołożników osądzi Bóg” (Hbr 13:4).
- „Na zewnątrz (= potępieni) są… rozpustnicy, zabójcy, bałwochwalcy, i każdy, kto kłamstwo kocha i nim żyje.” (Ap 22:15).
Nasze wnioski:
Biblia daje nam zatem gruntowne podstawy do sformułowania poszukiwanych odpowiedzi.
Współżycie niepoślubionych sobie ludzi, przed, lub pozamałżeńskie stosunki płciowe, są rozpustą i wykluczają wejście do królestwa Niebieskiego, chyba że ci, których to dotyczy, porzucą grzeszne życie i nawrócą się.
Od kiedy jednak para ludzi jest małżeństwem?
Wraz z rosnącym oddaleniem ludzkości od przykazań Bożych, obserwujemy, jak coraz więcej ludzi łączy się w pary, zamieszkuje razem i prowadzi życie podobne małżeńskiemu, w nieformalnym związku. Nie są jednak małżeństwem, nawet jeżeli niektórzy nie dostrzegają żadnej różnicy pomiędzy takim związkiem a formalnym małżeństwem. Jak Bóg takie stosunki osądza, powiedzieliśmy w pkt. 4.
Ze świadectwa Biblii wnioskujemy, że małżeństwo NIE ZACZYNA SIĘ:
- Kiedy dwoje zamierza iść razem przez życie: Jakub chciał pojąć za żonę Rachelę. Kiedy minął uzgodniony okres siedmiu lat, powiedział Jakub do swego teścia Labana: „Ponieważ czas upłynął, daj mi córkę twą za żonę, abym się z nią połączył.” (Rdz 29,21).
To oznaczało początek związku płci. Dwie sprawy wynikają z tego kontekstu:
Przed małżeństwem Jakub nie obcował cieleśnie z Rachelą oraz, że małżeństwo rozpoczęło się publicznym weselem. - Kiedy jakaś para ludzi miała ze sobą intymny stosunek: Jeżeli w Izraelu mężczyzna miał intymny stosunek z dziewczyną, musiał się z nią żenić i – jak to wtedy było w zwyczaju – zapłacić ojcu dziewczyny rekompensatę (Pwt 22:28-29). Intymne stosunki przed oficjalnym zawarciem małżeństwa nie były dopuszczalne.
Definicja początku małżeństwa:
Małżeństwo jest ważne, (również przed Bogiem), jeżeli mężczyzna i kobieta, zgodnie z obowiązującym w danej społeczności rytuałem, zawrą związek małżeński.
Ta definicja zawarta jest we wszystkich biblijnych przykładach uczt weselnych.
Taka właśnie definicja zawarcia związku małżeńskiego jest możliwa do zastosowania nawet w bardzo odległych szczepach, pielęgnujących swoje obowiązujące w społeczności rytuały, jak też w naszej kulturze z instytucją urzędu stanu cywilnego. W każdym przypadku najważniejsze jest, że rodzina i otoczenie małżonków w sposób jednoznaczny i oficjalnie wiedzą, że tych dwoje ludzi należy do siebie w małżeństwie.
Małżonkowie nie są zatem wolni dla innych, szukających partnerów. Jeżeli mimo tego ograniczenia żonaty mężczyzna interesuje się inną niż jego żona kobietą, lub zamężna kobieta rozgląda się za innymi mężczyznami, pożądając ich, staje się winny (winna) zdrady małżeńskiej (Mt 5:28).
Kobiecie przy studni Jakuba, Pan Jezus powiedział, że mężczyzna, którego miała, nie jest jej małżonkiem (Jn 4:18). Gdyby była z nim oficjalnie zamężna, Jezus nie rozmawiałby z nią w ten sposób.
Biblia nie mówi nigdzie o zunifikowanej formie zawierania związku małżeńskiego.
Mówi za to o weselu, jako o dniu, od którego oficjalnie kobieta i mężczyzna do siebie należą.
Za czasów Abrahama wyglądało to inaczej (Rdz 24:67) niż za czasów Samsona (siedmiodniowa uczta weselna: Sdz 14:10-20), lub za czasów Jezusa (wesele w Kanie: Jn 2:1-11).
W Polsce ważny jest związek małżeński zawarty w urzędzie stanu cywilnego, co zgodnie z definicją biblijną oznacza, że taki związek ważny jest również przed Bogiem.