Oto przykładowa relacja z Olimpiady w Seulu (1988):

„Igrzyska zyskały świetność dzięki 38 rekordom świata. Granice ludzkich możliwości zostały w południowo-koreańskiej metropolii zdefiniowane na nowo. Niestety w osobie niegodnego, kanadyjskiego sprintera Bena Johnsona, ujawniły się oszustwa niedozwolonego dopingu. MKOL wykryła 10 przypadków niedozwolonych stymulatorów, ale ta ciemna strona sportu jest daleko rozleglejsza. Nad wieloma największymi osiągnięciami sportowymi roztacza się cień zwątpienia.

Igrzyska wyłoniły wielu wspaniałych sportowców: sześciokrotną mistrzynię olimpijską w pływaniu Krystynę Otto z Lipska, pięciokrotnego medalistę w pływaniu, Amerykanina Matta Biondi, rosyjskiego króla w gimnastyce i czterokrotnego zwycięzcę Wladimira Artemowa, supergwiazdę amerykańskiej lekkoatletyki Florence Griffith-Joyner ze swoimi triumfami na 100 m, 200 m i w sztafecie.”

W rzeczy samej w sporcie wyczynowym – bite są coraz to nowe rekordy. Nawet, jeżeli weźmie się pod uwagę przypadki stosowania dopingu, obserwujemy stały wzrost osiągnięć. Należy jednak pamiętać: Nowe rekordy są wynikiem intensywnych badań sportowych i wypracowanych na ich podstawie wytężonych metod treningowych. Dzieci nie mogą dziedziczyć sprawności organizmu, którą rodzice osiągnęli w wyniku treningu. Nie można też tych wyników utrzymać po przerwaniu treningu.

W systemie ewolucyjnym potrzebny jest mechanizm, który by samoczynnie powodował poprawę, z pokolenia na pokolenie. Według ewolucyjnych wyobrażeń właśnie mutacje i selekcja są kołami napędowymi wyższego rozwoju.

Te jednak nie są ani planowe, ani też nakierowane na cel. W przyrodzie panuje raczej inne prawo: prawo zachowania energii i entropia.

Życie natomiast – nawet na poziomie najdrobniejszych układów makromolekularnych – jest związane z planowością. Nikt nie wątpi, że u podstaw budowy współczesnego komputera nie leży żmudny ciąg przypadków.

Najbardziej zaś kompleksowe architektury maszyn matematycznych są dziecinną zabawką w porównaniu ze strukturami nano-maszyn, działających w żywej komórce, a są to procesy w najwyższym stopniu zaplanowane.