Poznanie naukowe ma własne, często zatarte, granice. Możliwości poznawcze sięgają tylko tak daleko, jak dalece dają się zmierzyć procesy zachodzące w świecie materialnym. Tam zaś, gdzie nie można niczego zmierzyć, czy opisać modelem matematycznym, tam nauki przyrodnicze nie mogą niczego wyjaśnić.

Nauki przyrodnicze nie mogą przekroczyć tej granicy, gdyż wtedy przestaną być nauką, a staną się czystą spekulacją. Z tego też powodu nauka nie jest źródłem, z którego by można dowiedzieć się czegoś o pochodzeniu lub o końcu świata. Nauka nie może nam też odpowiedzieć na pytania dotyczące tego, co leży po drugiej stronie muru śmierci.

Jeżeli zatem nauka nie może nic powiedzieć o istnieniu piekła, należy sięgnąć do jedynego źródła, gdzie wiedza taka została nam przekazana: prawdę o niebie i piekle możemy odczytać z Krzyża na Golgocie. Właśnie Krzyż jest najlepszą wykładnią Pisma w tej sprawie. Gdyby wszyscy ludzie mieli osiągnąć, jak na taśmie produkcyjnej, niebo, ofiara Krzyża byłaby niepotrzebna.

Gdyby istniała inna religia albo inna droga do zbawienia, Bóg nie pozwoliłby wykrwawić się Swojemu ukochanemu Synowi na Krzyżu. Dlatego z Krzyża właśnie potrafimy wyraźnie odczytać: piekło istnieje naprawdę. Pan Jezus uczynił wszystko, by nas wybawić od piekła. Bez tego, co zdarzyło się na Golgocie, bylibyśmy wszyscy wiecznie potępieni (Rz 5:18).

Zdarzenie na Krzyżu możemy ująć jednym zdaniem: „Tu Syn Boży ratuje ciebie przed piekłem!” W historii ludzkości nie zdarzyło się nic ważniejszego, niż dzieło Golgoty. Pan Jezus głosił dobitnie o miłości i miłosierdziu, łasce i sprawiedliwości, Królestwie Niebieskim, ale również poważnie o piekle.

Opisuje je jako bezdenną przepaść, jako miejsce: „gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie.” (Mk 9:48), gdzie odejdą ci „… na mękę wieczną” (Mt 25:46). Oto rzeczywistość, którą zna Syn Boży i dlatego ostrzega nas – „Nie idźcie w tamtą stronę”:

„Jeżeli więc prawe twoje oko jest ci powodem do grzechu, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało być wrzucone do piekła.” (Mt 5,29:30).” „Lepiej jest dla ciebie wejść do życia ułomnym lub chromym, niż z dwiema rękami lub dwiema nogami być wrzuconym w ogień wieczny.” (Mt 18:8).