Zapowiedź przyjścia Jezusa na świat to przedmiot wielu proroctw ST.
Oto niektóre z nich:
# | Wydarzenie | Zapowiedź | Spełnienie |
1 | Betlejem jako miejsce narodzin Syna Bożego | Mi 5:1 | Łk 2:4 |
2 | Pochodzenie Jezusa | 2 Sm 7:16 | Mt 1:1-17 |
3 | Ojcostwo Boga – bóstwo Chrystusa | Ps 2:7; 2 Sm 7:14 | Hbr 1:5 |
4 | Jego pełne człowieczeństwo | Dn 7:13 | Łk 21:27 |
5 | Jego dzieło | Iz 42:7 | Jn 9 |
6 | Przyczyna Jego posłannictwa | Iz 53:4-5 | Mk 10:45 |
7 | Zdrada przez przyjaciela za 30 srebrnych monet | Za 11:12 | Mt 26:15 |
8 | Jego cierpienie i śmierć na krzyżu | Ps 22 | Łk 24:26 |
9 | Jego zmartwychwstanie | Oz 6:2 | Łk 24:46 |
W świetle postawionego wyżej pytania, jest niepodważalna różnica czasu tych przepowiedni – każda z nich liczy ponad 400 lat. Jest to odległość czasowa pomiędzy ostatnią księgą Starego Testamentu a czasami nowotestamentowymi.
Życie Jezusa poświadczają również pozabiblijne źródła, jak np. rzymski historyk Tacyt, wyższy urzędnik rzymski Sueton – za panowania cesarza Hadriana, rzymski namiestnik Bityni w Azji Mniejszej, Thallus i inne. Przykładowo Józef Flaviusz, znany historyk żydowski (ur. 37 r n.e.) pisze:
„W tym czasie żył Jezus, mądry człowiek, jeżeli go w ogóle można zwać człowiekiem. Był bowiem twórcą niewiarygodnych czynów i nauczycielem wszystkich ludzi, którzy z radością przyjmowali prawdę. Zjednał sobie wielu Żydów jak też pogan. On był Chrystusem. I chociaż, na żądanie najznakomitszych z naszego ludu, wydał go Piłat na śmierć krzyżową, jego wyznawcy pozostali mu wierni. Gdyż on pokazał się im trzeciego dnia znowu żywy, tak jak to oraz tysiące jeszcze innych, cudownych rzeczy o nim przepowiedzieli posłani przez Boga prorocy” (Kroniki Żydowskie XVIII.3.3).
- Bóg sam potwierdza, iż Jezus jest Jego Synem: (w czasie chrztu: Mt 3,17; na Górze Przemienienia: Mk 9,7),
- Anioł zapowiada jego narodziny jako Syna Bożego (Łk 1,32).
- Pan Jezus wyznaje, że jest Synem Boga, w czasie przesłuchania u Piłata (Mt 26,63-64) i przed Kajfaszem (Łk 22,70),
Jego Bóstwo potwierdzają ci, którzy spotkali Go na swojej drodze:
- Piotr Apostoł: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego” (Mt 16:16).
- Jan Apostoł: „Jeżeli kto wyznaje, że Jezus jest Synem Bożym, to Bóg trwa w nim, a on w Bogu” (1Jn 4:15).
- Paweł Apostoł: „Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus.” (Gal 2:20).
- Marta z Betanii: „Tak Panie! Ja wciąż wierzę, żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat” (Jn 11:27).
- Natanael: „Mistrzu, Ty jesteś Synem Bożym” (J 1:49).
- Rzymski setnik pod krzyżem: „Prawdziwie, ten był Synem Bożym” (Mt 27:54).
- Dworzanin królowej Etiopii: „Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym” (Dz 8:37).
Również diabeł wskazuje na Jezusowe synostwo Boga (Mt 4:3, 6), a demony muszą uznać Go Synem Bożym (Mt 8:29).
Fakt, że Jezus jest Synem Boga, był wówczas dla Faryzeuszy i Arcykapłanów, jak również dla zbuntowanego ludu, obrazą.
Zresztą i dzisiaj jest cierniem w oku wyznawców Islamu i Żydów.
Aby był naszym Zbawicielem, Jezus nie może być tylko wybitnym nauczycielem, genialnym cudotwórcą, dobrym człowiekiem czy socjalnym reformatorem, lecz aż Synem Boga żywego (Mt 16:16).